Historia natury
"Historia natury" pokazuje smutną prawdę o człowieku jako o istocie wszystkożernej, doprowadzającej przez swój konsumpcjonizm do podporządkowania sobie w sposób całkowity i nieodwracalny natury i czyniący ją martwą. Aby podkreślić ludzką przewrotność, Jan Švankmajer ukazuje człowieka jako kogoś gotowego zjeść nawet siebie samego.
