Ο Πανούσης σε μια καλοστημένη παράσταση-φάρσα χρησιμοποιεί γνώριμα μονοπάτια. Αρχίζει με την επίθεση στο μόνιμο αντίπαλο του και προχωρεί σε ένα γαϊτανάκι από σκετς και τραγούδια. Σε αυτή την παράσταση προχωρεί και σε μια αληθινή παρουσίαση για το πώς σατανικά στιχάκια περνάνε στα τραγούδια όπου ο καλλιτέχνης παρουσιάζει το ανεξήγητο συμβάν και στα δικά του τραγούδια. Προτείνει λύσεις για την υπογεννητικότητα, για την πολιτική κατάσταση και προφητικά μιλά για τον Αβραμόπουλο.